วัดสมานรัตนาราม

CCO_003_วัดสมานรัตนาราม_GALLERY_001.jpg

medium_CCO_003_วัดสมานรัตนาราม_GALLERY_001.jpg

small_CCO_003_วัดสมานรัตนาราม_GALLERY_001.jpg

thumbnail_CCO_003_วัดสมานรัตนาราม_GALLERY_001.jpg

ค้าขาย

เจรจา

ใบปฐมสมจิตอธิษฐาน จะมีผู้อุปถัมภ์แสนสำราญ สำเร็จการที่ตรึกนึกในใจ แต่ช้าๆ จึงจะสมอารมณ์คิด ด้วยเดช สัตย์สุจริตประสิทธิ์ให้ ทั้งพวกพ้องวงศ์ญาติปราศทุกข์ภัย มีโชคชัยได้สุขทุกคืนวัน แม้นถามโชคร้ายในกายตัว อีกสักหน่อยค่อยยังชั่วอย่าโศกศัลย์ ถามลูกหนี้พี่น้องต้องพบกัน ไม่ช้าวันพบพักตร์เหมือนทักทาย ลาภพิเศษเจตนาเวลานี้ นานๆ มีให้บ้างไม่ห่างหาย ถามเนื้อคู่ดูดีจริงทั้งหญิงชาย เหมือนชักนำทำนายเท่านี้เอย ฯ

ใบที่สองต้องกันเหมือนจันทร์ฉาย เปรียบเหมือน ต้นพฤกษาเวลาตาย ต้องสาดสายน้ำค้างในกลางคืน บริสุสุทธิ์ สนชื่นทุกสิ่งสรรพ์ จะทำการสิ่งใดพร้อมใจกัน ไม่นานวัน คงสมอารมณ์หมาย ไปข้างหน้าว่าดีพาทีทาย คิดแยกย้าย แปรสถานไปไม่สู้ดี อยู่กับที่มีลาภอเนกหลาย ถามถึง คนป่วยไข้ว่าได้คลาย ถามถึงพวกพ้องพี่น้องต้องพบตรง ทั้งลูกหนี้ที่หนี้หน้ามาจะสู่ แต่เนื้อคู่มีได้ชมสมประสงค์ ลาภ อย่างอื่นทายตรงว่าดีเท่านี้เอย ฯ

ใบที่สามความยากลำบากล้น จะทำการก็ป่วย การรำคาญตน ว่ามีคนปองร้ายไม่วายวัน ถึงกินอิ่นนอน หลับก็กลับทุกข์ ไม่มีสักเวลาแทบอาสัญ แต่ถามเรื่อง เป็นความไม่คร้ามกัน คงผ่อนผันสู้ได้เป็นไรมี จะไปหาผู้ใด ก็ไม่ยาก ถามลูกหนี้ที่จากพลัดพรากหนี ว่ายังไม่พยกันใน ทันที หาลาภนี้ก็ยากลำบากกาย ถามเรื่องคู่สู่สมภิรมย์พักตร์ ว่าร้ายนักฟั่นเฟือนไม่เหมือนหมาย จงสงบไว้ก่อนผ่อนพักกาย หมดคำทำนายที่สามจบความเอยฯ

ใบที่สี่นี้ไซร้เหมือนไกลคู่ มิได้รู้ยามพบประสบสอง เหมือนลูกไก่ฝูงเดียวเที่ยวคะนอง ตัวหนึ่งต้องจากไปเสีย ไกลกัน ต่อนานจึงพบประสบพักตร์ ได้ร่วมรักปรีดิ์เปรม เกษมสันต์ จะทำการสิ่งใดพร้อมใจกัน แต่ข้อนั้นทายไว้ ในนี้ว่า อย่าดำเนินเดินหน้าท่านว่าร้าย เราต้องหมายตามหลัง ระวังหนี เหมือนพระจันทร์ร่อนเร่ในเมเฆี อาทิตย์หนีอัสดง รีบลงดิน ถามคนเจ็บว่าหายสบายใจ ถามโชคชัยในคดี ที่ตัดสิน คงชนะเด็ดขาดปราศมลทิน ได้ยลยินแต่สิ่งให้ ใจสบาย อันความหวังตั้งใว้ไม่นานนัก ถามลูกรักในครรภ์ เหมือนมั่นหมาย ว่าคงจะรู้เห็นได้เป็นชายจบทำนายใบที่สี่ เท่านี้เอย ฯ

ใบที่ห้าว่าไว้ในอักษร ไม่มีใครทำร้ายให้จากจร อย่าทุกข์ร้อนไปเลยไม่เคยการ ถ้าแม้นรักมักได้ควายของ เขา ม้าของเราจะต้องพรากจากสถาน อุปมาของเก่า เค้าบุราณ ดูอาการคนคบประจบประแจง แม้ถามหาเนื้อคู่ ว่าอยู่ไกล ยังไม่ได้เหมือนจิตเร่งคิดแหนง ถามลูกหนี้หนีไป ไม่ชี้แจง เสาะแสวงยากจะพบประสบกัน ถามหาลาภนี้ไซร้ ก๊ได้ยาก ต้องลำบากทุกข์ร้อนจงผ่อนผัน แม้นถามบุตร สุดใจที่ในครรภ์ เลขห้านั้นว่าหญิงแท้จริงเอย ฯ

ใบที่หกนี้แจ้งแถลงสาร โชคของท่านเปรียบดัง สร้างสะพาน คิดก่อการสะดวกทำข้ามทันที เวลานี้ยังนุง ยุ่งลำบาก แรกลงรากต้องเหนื่อยเมื่อยเต็มที่ พอลุล่วง สำเร็จเสร็จสิ้นดี สะพานนี้จะช่วยให้หทัยสบาย ลาภของ ท่านนั้นหนอนั่งรอก่อน ไม่ต้องร้อนใจยุ่งมุ่งจิตหมาย ถึง เวลาแล้วจะเห็นไม่เว้นวาย ยิ่งแก่กายยิ่งสำราญบานเบิก ทรวง เนื้อคู่ท่านนั้นว่าเป็นหม้าย อยู่ด้วยกันแล้วสบาย จะหายห่วง พร้อมสินทรัพย์ชายหญิงสิ่งทั้งปวง อีกลุล่วง ทุกข์โศกโรคภัยเอย ฯ&nbsp;

ใบที่เจ็ดเสร็จทุกข์เป็นสุขี ทั้งบ้านเรือนเพื่อนกิน ก็ยินดี แต่ตัวนี้มีกรรมไม่สำราญ จึงทำบุญให้ท่านประมาณ จิต คงสมคิดสมรักสมัครสมาน อย่าอ้อมโอบโลภมากจะ ยากนาน ฟังบุราณท่านว่างไว้อ้างอิง เหมือนปลูกผลไม้ไว้ ไกลบ้าน คงไม่นานเห็นผลหล่นจากกิ่ง ถามหาลาภใบนี้ว่า ดีจริง ถามหาสิ่งของหายก็ได้คืน ถามหาคู่สู่สมภิรมย์รัก ว่าดีนักแสนดีเป็นที่ซื่น ถามคนเจ็บว่าหายสบายคืน ถึง เรื่องอื่นก็ดีเท่านี้เอย ฯ&nbsp;

ใบที่แปดนี้ไซร์แม้นได้สม คงชื่นชมสุขีเป็นที่สอง เปรียบเหมือนต้นพฤกษามณฑาทอง รากแก้วต้องขาดไป อยู่ไม่ทน เวลานี้ก็แล้งปม้นแบ่งรับ จงเปลี่ยนกลับย้ายที่ จึงมีผล ถามของหายหายากลำบากตน ถามถึงคนเคียงคู่ ไม่สู้ดี แม้นถามเรื่องเป็นความควรขามเข็ด ไม่สำเร็จ สู้ยากต้องบากหนี ถามหาลาภเล่าไซร้ไม่สู้ดี อันชลีตั้งใจ ใหม่เถิดเอย ฯ

ใบที่เก้าบ่งชัดตัวมัจฉา จะกลายเป็นมังกรเหมือน ก่อนมา คิดไปหาลาภผลด้วยกลใด ทิศทักษิณทิศประจิมริมวิถี ว่าไปดีมาดีเป็นศรีใส เปรียบเหมือนกับนาวาที่คลาไคล ได้แล่น ใบตามลมคงสมปอง ว่ามังกรกับงูยังรู้แปลง เหมือนหน้าแล้ง วิดน้ำสักสามสอง คงจะได้ฟุ้งเฟื่องมีเนืองนอง ถามคนต้อง พลัดพรากที่จากไป ว่าคงจะได้พบประสบพักตร์ ถามคู่รักร่วม ชิดพิสมัย ว่ายังไม่ได้กันในทันใด ถามคนไข้ว่าชั่วบอกตัวตรง ถามหาลาภใบนี้ว่าดีนัก ท่านว่าจักสมจิตคิดประสงค์ จงอุตส่าห์ หมั่นจำในจำนง ที่เก้าคงว่าดีเท่านี้เอย ฯ

ใบที่สิบหยิบยกตกใบ เหมือนได้นอนหลับแล้ว กลับฝัน จะพูดจาแสนยากลำบากครัน ไม่รู้วันเป็นตาย วายชีวา แม้นถามลูกในท้องต้องเป็นหญิง แม้นถามสิ่งของ หายยากลำบากกาย ถามหาคู่สู่สมภิรมย์พักตร์ ว่าคงจักได้ สมอารมณ์หมาย ถามหาลาภไม่ดีเป็นที่วาย ระวังกายไว้ ให้มั่นทุกวันเอย ฯ&nbsp;

ใบที่สิบเอ็ดเปรียบกันกับจันทร์ฉาย หมู่เมฆปิด มิดไว้ไม่ไกลกาย แล้วผันผายออกห่างสว่างเดิม ปางก่อน ทำเท่าไหร่ได้เท่านั้น พอสมกันสมดุลไม่พูนเพิ่ม ข้างภายหน้า ว่าดีทวีเติม แม้นความเดินแม่ลูกไม่ถูกกัน ทำสิ่งหนึ่งสิ่งใด คงได้สม ถามคู่ชมว่าดีเป็นสีสัน ถามลูกหนี้พวกพี่น้อง กัน คงผ่อนผันได้สมอารมณ์ปอง ถามหาลาภก็ดีเป็นที่ยิ่ง ถามถึงสิ่งสู้ความว่างามผ่อง ดีทั้งนั้นใบนี้เหมือนสีทอง จงตรึกตรอกอ่อนน้อมให้พร้อมเอย ฯ

ใบที่สิบสองคนหนึ่งเดินนำหน้า คนหนึ่งว่าตาม หลังมาทั้งสอง เปรียบเหมือนกับคนใบ้ใจปอง พูดไม่ คล่องแสนยอกลำบากตรัน ว่าจะมีชุปอุปถัมภ์ เหมือน ถ้อยคำพาทีที่คนฝัน เวลาตื่นหายไปร้อนใจครัน ให้ป่วน ปั่นเปล่า ๆ ไม่เข้าการ ถามหาคู่ชู้ร่วมภิรมณ์รัก ว่าร้ายนัก จงแจงแถลงสาร ถามเป็นความว่าดีไม่มีปาน ถามถึงการ เพื่อนรักประจักษ์ใจ ว่าคงได้สมอารมณ์นึก ที่ตื่นลึกคงแจ้ง แถลงไข พบพี่ป้าลุงน้าเพื่อนอาลัย ถามลาภไม่สู้ดีเท่านี้ เอยฯ&nbsp;

ใบที่สิบสามเปรียบคนเหมือนต้นไม้ ยังมีได้ผลิดอก หรือออกผล เหมือนพฤกษาหน้าแล้งต้องแฝงตน ไร้น้ำฝน คนรดก็ไม่มี อย่าตัดช่องพอตัวกลัวเกี่ยงแย่ง อย่าเย่ง อย่าเคลือบ แคลองจากไปให้ไกลที่ จงรอรั้งฟังว่าในพาที แม้นการมี ค่อยคิดตามกิจการ จึงจะไม่เสียเรื่องให้เคืองแค้น ถ้า มาดแม้นขอบุตรสุดสงสาร ว่ายังไม่มีมาในอาการ ถาม พบพานพวกพ้องพี่น้องมี ถามหาลาภว่าสมอารมณ์หมาย ถามถึงรายเรื่องคู่นั้นจู้จี้ ว่ายังไม่ได้กันในทันที จงใบที่ สิบสามหมดความเอย ฯ

ใบที่สิบสี่นี้ซื่ออุบาทว์ ท่านประกาศซี่แจงแถลงไข เพื่อระวังรักษาวาจาใจ พอจะให้หนักเป็นเบาบรรเทาลง ด้วยใบนี้ได้เมื่อคราวเต่าอุบาทว์ ปากคาบไม้ยุรยาตรไป ตามหงส์ เหมราชคาบได้คันไม้ทรง แล้วบินตรงมุ่งพาหา กินกัน แต่เต่าร้ายไม่ระวังพลั้งปากตัว กล่าวคำชั่วตกลง มาถึงอาสัญ จงประหยัดวาจาอย่างดึงดัน จะเหหันเกิด ภัยประลัยลง สิ่งที่ทำกรรมที่ก่อแต่พอตัว ไม่พาชั่วลำเค็ญ เป็นผุยผง แต่คนชุปอุปถัมภ์จำมั่นคง อย่าทะนงเขาจะชัง ระวังตน เรื่องเนื้อคู่ชู้รักจักลำบาก เพราะว่าปากพูดไป แต่ไร้ผล ถามถึงลาภอนิจจังยังอับจน เนื่องด้วยผลแห้ง อุบาทว์อนาถเอยฯ&nbsp;

ใบที่สิบห้าว่าไว้ในอักษร จะทำการสิ่งใดไม่อาวรณ์ สโมสรสมประสงค์บุญส่งทัน จะค้าขายก็ดีเป็นที่สุด แม้ถาม ว่าเป็นชายไม่เหหัน ถามหาคู่เชยชมพอสมกัน ของหาย นั้นท่านว่าหาได้คืน ถามหาคู่เชยชมพอสมกัน ของหาย คนไข้ไม่ฝ่าฝืน ว่าสบายได้สุขทุกวันคืน ถามอย่างอื่นลูกหนี้ ก็ดีครัน แม้นผู้ใดขอได้ที่ใบนี้ ว่าแสนดีอดิเรกดังเสกสรร คงอยู่เย็น้ป็นสุขสุกคืนวัน เกษมสันต์แสนสมอารมณ์เอยฯ

ใบที่สิบหกว่าเลิศประเสริฐนัก ว่ามีศัดดิ์อำนาจ วาสนา พร้อมด้วยสุขสบายกานวิญญา อยู่ทุกวันทุก เวลา ไม่คลาดคลายจะหวังลาภอาจสมอารมณ์คิดได้ดังจิต มุ่งมาดเหมือนคาดหมาย จะหวังคู่ชู้ชิดสนิทกาย พาทีทายว่า ดีเป็นศรีตัว ถามคนเจ็บหายสนิทดังปลิดทิ้ง ถ้วนทุกสิ่ง ใบนี้ไม่มีชั่ว ดังเพ็ญจันทร์พิศมองไม่หมองมัว สว่างทั่วฟ้า จบพิภพเอย ฯ&nbsp;

ใบที่สิบเจ็ดเสร็จความงามเลิศ แสนประเสร็ฐ สิ่งสมอารมณ์หมาย จะตกถิ่นฐานใดไม่อดตย ทั้งหญิงชาย เสน่หาเมตตาตน อันลาภนั้นว่าเป็นศรีไม่มีขาด เปรียบดัง พฤกษชาติที่ดื่มผล ทั้งแก่อ่อนมีคละอยู่ปะปน งอมก็หล่น เราลิ้มอิ่มอุรา ใบนี้ถามถึงคู่จะสู่สม คงได้ชมพูพักตร์เป็น หนักหนา ถามถึงบุตรสุดสวาทไม่คลาดคลา เป็นบุตรา ถูกแท้อย่างแน่นอน ถามญาติมิตรหรือหนี้ที่หน่ายพักตร์ ว่าคงจักได้พบสบสลอน อันเรื่องความนั้นเป็นต่อข้อสุนทร จบคำกลอนพาทีเท่านี้เอย ฯ

ใบที่สิบแปดพยากรณ์สุนทรเฉลย ด้วยกุศลบุญ เคยสร้างไว้ปากก่อน มาเพิ่มพรแกชีวิตในสมหมาย จะ น้อมนำให้สบายและเบิกบาน ท่านจะมีถิ่นฐานบ้านสำนัก และยศศักดิ์สิ่งห้อมพร้อมสมาน ทั้งข้าทาสอีกทรัพย์ศถุงคาร ทุกแรมวารสุขนี้ไม่มีคลาย เปรียบเห็นเช่นพระยาราชสีห์ ซึ่งล้วนมีบริวารนั้นมากหลาย คอยพิทักษ์รักล้อมอยู่รอบกาย จะมิวายสุขซาบอาบทรวงเอย ฯ

ใบที่สิบเก้ามีความสุขสิ้นทุกข์ร้อนท่านสุนทรจริงจัง ดังว่าขาน จะปราศทุกสุขใจให้เบิกบาน อยู่ทุกทิวาราตรี ไม่มีเลือน จะหวังลาภอาบสมอารมณ์ปอง ทั้งคู่ครองดี กระไรใครจะเหมือน ลาภหรือคู่สู่แน่ไม่แชเชือนในสามเดือน นี้ไซร้ไม่คลาดคลา แม้เป็นความก็จะชนะเขา ความของ เราจะเป็นต่อในข้อหา ถามตามยษติลูกหนี้หนีพักตรา ขอ ทายว่าคงประสบพบยินดี จะสู้ถิ่นฐานใดไม่ตกอับ คนจะ นับหน้าพร้อมน้อมศักดิ์ศรี ยิ่งแก่ตัวยิ่งเพิ่มเสริมความดี จบใบนี้ว่าประเสริฐเลิศนักเอย ฯ

ใบที่ยี่สิบนี้แจ้งแถลงไข ดังคนจรเดินป่าพนาลัย ลัดวิถีทางไกลในพนา ต้องโดนหนามเกี่ยวกีดขีดกางกั้น แต่คงดั้นด้นไปได้ถูกท่า ไม่มากนักหนามเหนี่ยวเกี้ยวกายา คงไคลคลาลุสมอารมณ์ปอง ถามหาลาภว่าได้เหมือนใจคิด แต่ติดนิดอุปสรรคมักขัดข้อง จะเป็นปากเป็นเสียงเถียง ประลอง แล้งคงต้องสมประสงค์ตรงใจเรา แม้เป็นความ มาถึงซึ่งโรงศาล ถ้าคิดอ่านดีแน่ไม่แพ้เขา ถามคนไข้ว่า หายคลายบรรเทา คู่นั้นเล่าแม้จะมีดีเอย ฯ

ใบที่ยี่สิบเอ็ดอย่าพะวังนึกกังขา เปรียบเหมือน เรานั่งอยู่ในนาวา แล้วแล่นฝ่าคลื่นลมตะบมไป ย่อมสั่นไหว ตามคลื่นกระแสลม อันโชคลาภนั้นหนาว่ายังชัด ยังอึดอัด มิเหนหนทางได้ รออีกหน่อยจะสมสนุกใจ คงรวยใหญ่ยิ่ง เกษมเปรมปรีดี ถามคนเจ็บว่าหายสบายจิต ถามจะคิดสู้ ความตามวิถี จะแพ้เขาทุกเรื่องไปไม่มีดี เนื้อคู่มีพอหวัง ยังอยู่ไกล ถามหาบุตรสุดที่รักยังหนักจิต อย่าพึ่งคิดเพราะ ยังหวังมิได้ ต้องรอหน่อยคอยนิดค่อยคิดไป มิเท่าไรคง สมอารมณ์เอย ฯ

ใบที่ยี่สิบสองว่าเลิศประเสริฐแสน จะตกถิ่นฐานใด ไม่ขาดแคลน ข้อที่แค้นเคืองขุ่นไม่วุ่นวายผู้ใหญ่เป็นคู่ชุบ อุปถัมภ์ จะแนะนำความสุขสิทธิ์สมหมาย ลาภจะมีเสมอ อยู่มิรู้วาย ล้วนสบายสวัสดีเป็นศรีตัว ถามถึงเรื่องเนื้อคู่ จะสู่สม ดังคารมว่าดีไม่มีชั่ว ถามสู้ความนั้นหนาก็อย่ากลัว ที่หมองมัวจะสว่างกระจ่างใจ ท่านเสี่ยงได้ใบนี้เป็นที่ชื่น ทุกวันคืนจะเปรมเกษมใส ดังเด็กอ่อนนอนเปลเขาเห่ไกว พี่เลี้ยงได้คอยพิทักษ์รักษาเอย ฯ&nbsp;

ใบที่ยี่สิบสามความว่าเภตราใหญ่ ซึ่งแล่นไปใน มหาชลาสินธุ์ ขนบรรทุกสินค้าอยู่อาจิณ ไม่หมดสิ้นมีสุข ทุกคืนวัน ใครเสี่ยงได้ใบนี้ว่าดีนัก ลาภนั้นจักเนืองนองเป็น ของขวัญ จะค้าขายก็มีผลดีครัน อย่าได้พรั่นความคิดตาม จิตปอง ถ้าจะถามชู้เนื้อคู่สร้าง ประเสริฐอย่างแสนดี ไม่มีสอง จะสมเนื้อสมรักสมศักดิ์ครอง ไม่มีหมองคงสุข ทุกเวลา ถามคนเจ็บว่าคลายจะหายขาด แม้นวิวาทเป็น ความตามกล่าวหา จะชนะสมถวิลดังจินดา ดั้งสารากล่าว แจ้งแถลงเอย ฯ

ใบที่ยี่สิบสี่ว่าสมอารมณ์คิด ความในจิตจะสำเร็จ เสร็จเหมือนหมาย จะปราศทุกข์สุขเพิ่มเสริมสบาย ไม่ คลาดคลายดังคำพยากรณ์ แต่ช้าหน่อยเช่นเท้าก้าวบันได ทีละขั้นขึ้นไปไม่หยุดหย่อน ทางเรียบราบทางบรดบทจร ถึงยอดสุดสโมสรสวสดี อันทุกข์โศกโรคภัยจะหายหมด ดังทรงกลดจันทร์งามอร่ามศรี ถามหาลาภได้สมฤดีปรีดิ์ ถามลูกหนี้พี่น้องต้องพบกัน ถามเนื้อคู่ชู้ร่วมภิรมย์รัก ว่า ดีนักสุขเปรมเกษมสันต์ แต่ช้าหน่อยได้ชมสมใจครัน จบ ประพันธ์คำทายภิปรายเอย ฯ

ใบที่ยี่สิบห้าความลำบากยากเหลือแสน จะตก ถิ่นฐานใดให้ขาดแคลน เฝ้าแต่แค้นเคืองอยู่มิรู้วาย จะ กินนอนร้อนใจไม่เป็นสุข มีแต่ทุกข์เพิ่มพูมไม่สูญหาย เหล่า ศัตรูแห่ห้อมล้อมรอบกาย ทายว่าร้ายจงเร่งระวังตัว ถาม หาลาภล้วนยากลำบากล้น แต่เป็นความนั้นพ้นข้อที่ชั่ว ถ้าถามถึงชู้คู่เคียงจะเรียงพักตร์ อย่าได้ฝักใฝ่เห็นเป็นแก่นสาร มีแต่ร้านร้อนทำให้รำคาญ สงบการยั้งสติตริตรองเอย ฯ

ใบที่ยี่สิบหกนี้ว่าชะตาขัด ลาภบอกชัดไม่เห็นจะ เป็นผล มักมีทุกข์ขัดข้องต้องหมองมล โชคของตนเช่นนั้น หมดปัญญา ดังรับจ้างแจวเรืออยู่กลางน้ำ วันยังค่ำจ้ำเหนื่อย เมื่อยแขนขา จึงได้อัฐพอหล่อเลี้ยงกายา ที่ได้มากินหมด ไม่อดตาย ชะตาท่านตัวคนเดียวน่าเปลี่ยวจิต จะหวังคิด ที่พึ่งอย่าพึงหมาย เร่งอุตส่าห์แสวงหาทางกุศล จะชวย ตนค่อยสุขเกษมศานต์ ดีแต่ที่เหล่าพวกอันธพาล ไม่รุกราน จงจิตคิดร้ายเอย ฯ

ใบที่ยี่สิบเจ็ดความว่าเภตราใหญ่ ซึ่งแส่นไปใน มหาชลาสินธุ์ ขนบรรลุสินค้าอยู่อาจิณ ไม่หมดสิ้นที่สุข ทุกคืนวันใครเสี่ยงได้ใบนี้ว่าดีนัก ลาภนั้นจักเนืองนอกเป็น ของขวัญ จะค้าขายก๊มีผลดีครัน อย่าได้พรั่งความคิด ตามจิตปอง แม้นถามถึงหาชู้เนื้อคู่สร้าง ประเสริฐอย่าง แสนดีไม่มีสอง จะสมเนื้อสมรักสมศักดิ์ครอง ไม่มีหมอง คงสุขทุกเวลา ถามคนเจ็บว่าคลายจะหายขาด ข้อวิวาท เรื่องความเป็นตามกล่าวหา เขาแพ้เราย่อยยับอัปรา เสี่ยง สาราใบนี้ดีนักเอย ฯ

ใบที่ยี่สิบแปดว่ากรรมตามสนอง จะหาลาภเหลือ ยากลำบากปอง มักขัดข้องน้อมนำกรรมของเรา ผิเปรียบ ความตามทำนองที่ครองตน ก็เช่นคนกลิ้งครกขึ้นภูเขา มันแสนเหนื่อยแสนลำบากยากไม่เบา กระดูเราแทบแยก แตกทำลาย ถามทุกข์โศกโรคภัยไม่ร้ายนัก เรื่องคนรัก ยังไม่สมอารมณ์หมาย ยังอยู่ไกลหนักหนาอย่าวุ่ยวาย มิตรสหายไม่เป็นเรื่องจะเคืองตน ถามหาเหล่าลูหนี้คน หนีหลบ ว่าไม่พบทั่วแหล่งทุกแห่งหน แม้นถามบุตรในท้อง อย่าหมองมล บอกยุบลว่าหญิงจริงเจียวเอย ฯ

พระพิฆเนศปางนอนเสวยสุข

รายละเอียด